Foto: Eugenio Rucuenco
tekst: Aviola van Driel & foto: Petra van Vliet
Vorig jaar woonde ik al een lezing bij van Geert Kimpen over zijn bekende boek 'De Kabbalist'. Deze keer ging ik samen met manlief - extra speciaal - naar zijn lezing 'Hoe maak je goud van je leven?', die naar aanleiding van het boek 'De geheime Wetten van Newton' was georganiseerd. Deze inzichten van Newton bleven 250 jaar lang verborgen, totdat de Belg Geert Kimpen ze in handen kreeg...
Buiten is het koud, maar bij de Westerliefde (cultuurpark, De Westergasfabriek) komt de warmte - en de wierook - je tegemoet. De avond is georganiseerd door Saskia Beugel, oprichtster van Club Rishis. De sfeer is relaxt en doet wat Oosters aan. Het heeft wat weg van het 'Flower Power' Ibiza-sfeertje. Er lopen mannen en vrouwen van alle leeftijden, een prettige mix.
'De Sabbat. Een avond van lekker eten met vrienden, goeie gesprekken en elkaar elke vrijdagavond opnieuw het jawoord te geven en de liefde levendig te houden. Misschien een motivatie voor mannen om kabbalist te worden?'
Omdat het Sabbat is, opent Geert de avond samen met zijn vrouw Christine volgens een kabbalistisch ritueel. De zeven kaarsjes van de Joodse kandelaar worden door Christine aangestoken om de Shekina, de vrouwelijke kant van God, welkom te heten. Gezien de blikken van Geert naar zijn vrouw Christine belooft dit - voor hun in ieder geval - een spannende avond te worden...
Tijdens de research voor De Kabbalist kwam Geert herhaaldelijk de naam Isaac Newton tegen. Nadat hij was 'bevallen' van De Kabbalist is Geert zich gaan verdiepen in het leven van deze natuurwetenschapper. Hij besloot zijn volgende boek aan hem te wijden, dat resulteerde in De Geheime Newton.
Geert vertelt over de onbekende kant van Isaac Newton, die zijn tijd niet alleen besteedde aan natuurkunde, maar ook aan de studie van alchemie, kaballa en religie. Volgens Geert zijn de beroemde natuurwetten van Newton afgeleid van diepe esoterische kennis.
Net als bij de lezing van De Kabbalist, vraagt Geert ons om na te denken over onze levensmissie. Geert: "Wij gaan met z'n allen het paradijs creëren. Contact maken met die ene droom, die ene grote: Concreet, egoïstisch en individueel. Zeg het tegen iemand in de zaal die je niet kent, want woorden hebben scheppingskracht." Geert vraagt vervolgens of iemand uit het publiek zijn/haar droom aan ons wil vertellen. "We geven die droom nog een grotere boost door je missie te delen met het hele publiek!", roept Geert en meteen staat er al iemand te popelen om haar droom op het podium te vertellen.
Alchemisten zagen de wereld en het universum als een geheel waarin alles onlosmakelijk met elkaar verbonden was. Zij waren niet alleen op zoek naar de perfecte formule om goud te maken, maar ook om 'goud te maken van hun ziel,' oftewel verlichting.
Geert laat ons de zeven alchemistische transformatieprocessen zien, die Isaac Newton doorliep om tot zijn ware levensbestemming te komen, zodat wij die ook kunnen toepassen op ons leven.
*Calcinatie: "Ons ego wordt vaak gezien als negatief, maar zonder ego zouden mensen niet die grootse dingen neerzetten. Stel dat u midden in de nacht wakker wordt en denkt: Is dat nu mijn vrouw?' of Wat doe ik hier op deze aardbol? Wat is de zin van het leven? Dan is het proces van calcinatie begonnen. Want u loopt hier namelijk niet toevallig op de aarde rond. U bent hier met een belangrijke reden, namelijk een unieke mix van talenten, eigenschappen en ervaringen die niemand op deze planeet heeft!
*Dissolutie: "Durf te vertrouwen op de stroom van het leven. De kosmos heeft altijd het beste met ons voor. U zult merken dat, door met die stroom mee te gaan, deuren vanzelf open gaan en de juiste contacten naar u toe komen. Maar soms willen wij in die 'comfort zone' blijven zitten, omdat we bang zijn voor verandering. Dan worden we door leuke of minder leuke gebeurtenisssen vanzelf gedwongen om een nieuw leven te gaan leiden."
*Separatie: "Op cruciale momenten in je leven merk je dat je een ander persoon bent geworden. En dan kan het gebeuren dat je vrienden verliest die jou niet meer kunnen volgen. Alles wat niet meer bij je hoort zal verdwijnen tijdens het proces van separatie."
*Conjunctie: "Dat is het huwelijk tussen de koning en koningin waarin zij zich samensmelten tot een eenheid. We worden allemaal geboren als halve zielen. Ik heb zelf ook jaren rondgestrompeld van de ene ongelukkige liefde naar de andere. In de kabbala en veel andere religies wordt de vrouw gezien als de poort naar het goddelijke. De spirituele ontwikkeling die de man vindt door op jacht te gaan, door te reizen en door op zoek te gaan, die heeft de vrouw al van nature. Door de verbinding met haar aan te gaan brengt zij hem dichter bij het goddelijke. Het gaat er niet om wat we van die ander kunnen ontvangen, maar wat wij die ander kunnen geven. Door je partner op een voetstuk te plaatsen overstijg je de universele liefde. Dan voel je een constante liefdesprikkel die je uitstraalt naar ieder mens die je ontmoet."
*Fermentatie: "Een proces waarin we alle rottigheid en smerigheid onder ogen durven te zien en aan te gaan. Newton zelf heeft zijn zwartste kant ten volle geleefd. En dan leren we dat onze grootste vijanden onze belangrijkste meesters zijn. Zij helpen ons herinneren aan die kanten die wij in onszelf niet willen zien. Heb u naaste lief als uzelf. Probeer dat maar eens 24 uur lang!"
Distillatie:"En dan komt het moment dat wij de vruchten kunnen plukken. Dat wij in onze kracht komen en onze missie in een stroomversnelling komt."
*Coagulatie: "De wet van actie en reactie. We kunnen op de bank gaan liggen en dromen van die ene droomvrouw, maar zo werkt het natuurlijk niet. Alleen als we een handeling met volle overtuiging doen, dan mogen we een reactie verwachten. Elke droom vraag offers en daagt u uit. Maar als u uw levensmissie achterna gaat, dan zult u merken dat u gedragen wordt. We kunnen zo veel meer dan dat wij denken!"
'Dat u allemaal door dat donkere woud op zoek gaat naar die jonkvrouw in de toren, naar die ridder van de ronde tafel. En dat u uiteindelijk weer uit dat donkere woud komt met uw steen der wijzen in uw handen. De medaille van uw leven, het goud dat u van uzelf gemaakt heeft'
Na de lezing worden de stoelen opzij geschoven en kunnen we de lekkerste hapjes tot ons nemen. We blijven bami opscheppen, heerlijk! Daarna start de Full Moon Party met DJ Kareem Raihaini, DJ Shanto en VJ Rakesh. Naarmate de avond vordert, wordt de sfeer steeds sensueler en intiemer: sommige mensen dansen op blote voeten. Het gaat lekker los. Helaas wordt het voor manlief allemaal net iets teveel en besluiten we naar huis te gaan. En ik had nog zo graag met the one and only Geert Kimpen willen dansen!
Eenmaal buiten in de kou weten wij één ding zeker. Een lezing van deze vrolijke Belg is absoluut de moeite waard, al is het alleen maar omdat je het gevoel krijgt dat al je dromen uit kunnen komen. Daar is rasverteller Geert Kimpen zelf het grootste voorbeeld van. En natuurlijk hebben wij geleerd om goud te maken van ons leven, door deze vernieuwende wetten van Newton toe te passen.
Tekst: Aviola van Driel
De Belgische Geert Kimpen werkte als tekstschrijver, theatermaker en regisseur. Maar echt bekend werd hij pas toen hij zijn droom waarmaakte met het schrijven van een boek. Het boek werd 'De Kabbalist', het verhaal van een jongen die moet kiezen tussen ultieme wijsheid en ultieme liefde. Inmiddels ligt zijn tweede boek in de schappen, 'De geheime Newton'. Een adembenemende, meeslepende roman over de onbekende kant van Newton en, niet te vergeten, zijn prachtige nichtje Catherine. Dat dit boek verfilmd zal worden, durf ik haast niet te zeggen, maar ik doe het toch, ik weet het zeker.
"Dag meneer Kimpen. U spreekt met Aviola van Driel van Vrouw.nl. Ik wil graag een afspraak met u maken voor het interview, maar ik heb een probleem: ik ben bijna bij het einde van uw boek, maar ik wil niet dat het eindigt." Kennen jullie dat gevoel? De geheime Newton is zo'n boek dat je voor altijd op je nachtkastje wil laten liggen en het interview had voor mijn gevoel veel langer mogen duren...
"Ja. Ik wil me niet laten meten met de krachtinspanning van een bevalling natuurlijk, maar het groeit, net als een baby. Je wordt bevrucht en dat begint te groeien, het groeit alle kanten op en uiteindelijk komt er een boek uit. Dat is natuurlijk een groot stuk van jezelf, daar heb je hart en ziel in gestopt, net als een moeder dat doet bij haar kind. Het is leuk en spannend tegelijk."
"Alles is waar is wat er in het boek staat. Het is allemaal gebaseerd op feiten en bronnen. Alle gebeurtenissen die aan bod komen, zoals zijn relatie met Fatio, dat is echt zo. Er zijn liefdesbrieven gevonden, dus alles is gebaseerd op de werkelijkheid. Maar wel met een 'geromantiseerde saus' erover heen."
"Een film? Ik zou het heerlijk vinden, dat is de ultieme droom als je zo'n boek schrijft dat het op die manier nog een tweede leven krijgt."
"Newton is algemeen erkend als een van de grootste genieën die ooit geleefd heeft. Maar het is wel eens goed om is te gaan kijken naar wat deze man bewoog en naar waar het vandaan kwam. Die grote wetten van doorbraak en raketten naar de maan kunnen sturen. Als je dan ziet dat er dan zo'n hele andere inspiratiebron is, dan opent dat misschien ook weer de ogen van de huidige wetenschap. Zodat ze zien dat er nog andere bronnen waren. Newton is daar natuurlijk een prachtig voorbeeld van. Hij haalde zijn inspiratie vanuit religie, natuur en alles en nog wat, maar is uiteidelijk wel tot glasharde wiskundige wetten gekomen. Die wereld daaronder is minstens zo boeiend en daar zit ook ongelooflijk veel kennis onder verscholen, kennis die die wij nu niet meer gebruiken. Het wordt helaas allemaal op de hoop van 'zweverigheid' gegooid, terwijl ik geloof dat daarin nog ongelooflijk veel grootse ontwikkelingen in te behalen zijn."
"Gaandeweg wordt je toch een beetje die persoon, die leeft zo dicht op je hart. Je bent dag in dag uit met iemand anders bezig. Je kunt er alleen maar over schrijven als je de link legt, de verbinding met die persoon en daar moet je toch zo dicht mogelijk bij te komen. Gaandeweg lijkt het alsof je hem wordt als het ware, net als een acteur die in een rol kruipt, alleen duurt dit dan twee jaar. Het is heel spannend, omdat je ook dingen in jezelf ontdekt. Je leeft ook wat je schrijft en omdat het een roman is, gebeuren er ook veel spannende dingen. En ook al voltrekken zich die aan je bureau, toch gebeuren die zich op hetzelfde moment gevoelsmatig in je eigen leven. Hier thuis bijvoorbeeld is boven mijn bureau, dan kom ik 's avonds naar beneden om te eten en dan merk ik dat ik dat echt. Dan zit ik nog even in de zeventiende eeuw. Zeker als ik dan iets heftigs heb geschreven, dan blijft die sfeer hangen. Christine moet mij dan echt even met beide voeten op de grond zetten."
"Ja, maar ook van al die andere personages. Die kun je alleen maar schrijven door zo dicht mogelijk op hun ziel te zitten. Dat is een mix van enerzijds historische gegevens die je te weten komt tijdens de research en anderzijds wordt het pas vlees en bloed als je jezelf daaraan verbindt en ook in die vrouwelijke personages probeert te kruipen. Wat Newton zelf betreft herken ik wel veel. Ten eerste het obsessieve: hij zocht naar de Steen der Wijzen, net als ik. De Steen der Wijzen staat symbool voor de zoektocht naar de grote vragen van het leven, zoals: 'Waarom zijn wij hier? Bestaat God?' Dat is waar je mij 's nachts voor wakker kunt maken, dat is mijn passie. Dat had Newton ook. Hij was zijn hele leven gefocust op dat grote doel. Wat ik - met name van zijn beginperiode - ook herken, is de verlegenheid. Ik ben altijd verlegen en introvert geweest. En dat hij erkenning kreeg toen hij naar buiten kwam, dat hij ook als mens groeide en ineens een soort van inspiratie kreeg die overal in uitstraalde. Dat vind ik een wonderlijk proces dat ik zelf ook ondervonden heb. Net als een vlinder die uit een cocon komt."
"De hoofdlijn van het boek is natuurlijk het leven van Isaac Newton en zijn zoektocht. Maar ik heb ook minstens zo veel plezier beleefd aan de zoektocht van Kit (Catherine) en überhaupt van de vrouw van die tijd. Ik ben echt verbaasd over wat een ongelooflijk bijzondere vrouwen er toen waren, waar niemand het meer over heeft. En zoals Anne Finch, die leefde in luxe en weelde. Maar dat gebruikte ze om al die mensen een plek te geven. Ze wist ze bij elkaar te brengen en een netwerk op te bouwen. De top van Europa kwam daar bij elkaar, ze konden daar hun ideeën delen met elkaar. En er waren ongetwijfeld ook een hoop ego's; al die mannen die zij dankzij haar vrouwelijke eigenschappen heel goed in harmonie bij elkaar kon brengen. Het is ongelooflijk dat zulke mensen uit de geschiedenis zijn geschreven. Het is heel erg goed dat we het over Newton hebben, die is ook heel belangrijk geweest, maar zo'n Anne Finch is volgens mij minstens zo belangrijk geweest. Of kijk naar Kit, een plattelandsmeisje van een heel bekrompen moeder, die zich losmaakt en bij haar oom gaat wonen en daar de ster van Londen wordt. Ze slaat daarin door, maar transformeert uiteindelijk naar een hele volwassen vrouw in balans die ook wijsheid verspreid. Zij is echt iemand die ten volle geleefd heeft en het leven in al zijn facetten onderzocht heeft. Het is natuurlijk voor iedereen doodeng om te veranderen. We zoeken toch naar een soort van vastigheid en zekerheid in ons bestaan en proberen ons daar zoveel mogelijk aan vast te klampen. Terwijl het leven in ontwikkeling is en iedere keer weer nieuwe gebaande paden te durven inslaan van. Kit is iemand die zichzelf iedere keer weer heeft uitgevonden. Ze wist overal dingen vandaan te plukken en wist zichzelf te blijven voeden en inspireren."
"Ja, vergeven is een levenskunst die je op bepaalde momenten kunt ervaren, sommige mensen pas op het eind van hun leven. Dit lukt wanneer je ieder mens probeert te benaderen als een ziel hier op aarde. Een ziel die ook zijn weg aan het zoeken is, die zich een weg vecht door zijn bestaan en dus door uiterlijkheden en handelingen kijkt. Dan kun je niet anders dan de goddelijkheid van iemand anders iedere keer ontmoeten, dan heb je iedere keer weer een zielsontmoeting met iemand. Het is natuurlijk heel moeilijk, wanneer iemand je heel rottige dingen aan doet, om daar dat zoekende zieltje in te zien. Maar vaak zijn dat soort mensen ook onze grootste leermeesters, mensen die ons iets bijbrengen. Ze vertolken die functie in ons leven, dat is heel mooi als je dat kunt."
Ja, dat zijn vier prachtige begrippen! Ik denk dat dankbaarheid één van de krachtigste begrippen is om toe te passen in je leven. Dankbaarheid benoemt de dank die je hebt voor wat er is in je leven. We zijn zo vaak bezig met wat er nog moet komen, wat we nog allemaal willen en verlangen, dat we daardoor vergeten we wat we al hebben. Dat er al duizend en één geschenken zijn in ons leven. Door je bewust te worden van die dankbaarheid voor het leven zoals het is en het leven te omarmen in al zijn facetten, creëer je alleen maar meer om dankbaar voor te zijn. Ik ben zelf ook begonnen met een dankbaarheidsdagboek. Het heeft heel lang geduurd voordat ik daar überhaupt iets in kon schrijven, ik zag het in het begin echt niet. Ik vond het normaal, ik had zoiets van: natuurlijk heb ik een vrouw, een dochter, een huis! Maar zodra je je gaat realiseren hoe veel mensen dat niet hebben, dus hoe gezegend je bent dat je elke ochtend mag opstaan met mensen waar je van houdt, dat is zo'n ongelooflijk geschenk! Om nog maar niet te spreken over alle ontmoetingen die ik heb en dingen die er gebeuren. Het leven zit vol grote en kleine geschenken.
Je kunt je focussen op alles wat slecht gaat. Je opent de krant en alle beurzen gaan instorten en alle ellende, daar kun je de dag mee beginnen en dan zul je alleen maar bevestiging van de buitenwereld vinden. Zie je wel, het brood is duurder geworden. Maar wanneer je anders begint, dan zul je alleen maar bevestiging daarvan vinden. Breng bijvoorbeeld je kind naar school en zie de blije kinderen. Zo veel schoonheid, wees je ervan bewust, dan trek je alleen maar meer schoonheid aan."
"Er is natuurlijk al ontzettend veel gebeurd. Ik denk dat vrouwen flink hun schade hebben ingehaald. Toch zie je in de politiek en in het bedrijfsleven heel duidelijk, dat de sterke vrouwen dan toch de mannelijke manier van zaken doen of politiek bedrijven hebben overgenomen. En dat terwijl de vrouw veel breder en veelzijdiger is dan dat. Die eigenschappen komen, denk ik, nog nauwelijks aan bod in de rolmodellen. Dat is jammer, want een vrouw heeft zo'n oerkracht en natuurlijke wijsheid in zich, daar kunnen mannen alleen maar U tegen zeggen. Er wordt ook een beetje met gêne op gereageerd, heb ik het gevoel. Dat een vrouw in de raad van Philips zit kan een gevolg zijn van de emancipatie, maar ik denk dat vrouwen veel meer te bieden hebben in de maatschappij dan dat. Het werk of de functie die elke vrouw binnen een gezin, een dorp en overal vervult, gewoon door wie ze is, dat is niet zomaar uit te vlakken. Het is zo veel belangrijker dan wat misschien een hele belangrijke vrouw in een beursgenoteerd bedrijf doet.
Ik heb het zelf onlangs meegemaakt, toen moest ik onverwachts naar het ziekenhuis. Ik werd afgevoerd met de ambulance, met veel paniek en toestanden. Dan ben je even totaal van alles beroofd, je wordt overgeleverd aan allemaal apparaten en mensen die ingewikkeld naar je zitten te kijken. 's Avonds kwam er een nachtzuster naar me toe en naar aanleiding van de vragenlijst die ik moest invullen, met de vraag 'welk geloof heb je' ontstond er een gesprek. Ik had zo iets van: "Help! Welk geloof heb ik nu in godsnaam! Moet ze dat weten omdat ik straks mijn laatste sacramenten toegediend krijg of zo?" Dus ik vertelde dat ik de Kabbala bestudeerde en dat als ik dan absoluut iets moest invullen, dan maar Joods. Terwijl ik eigenlijk helemaal niet Joods ben. Er ontstond een fijn gesprek met haar, midden in de nacht. Zij maakte me weer mens op dat moment, zij gaf mij mijn ziel terug. Terwijl ik, tot op dat moment, alleen maar een soort defect apparaat was. Zij was echt een engel en dát is de kracht van de vrouw."
"Het is net als een fabriek die machines herstelt. Er komt een defecte wasmachine binnen, ze gooien hem open en ze kijken waar het schroefje los zit en repareren, ook heel belangrijk natuurlijk. Maar dat menselijke aspect is op dat moment minstens net zo belangrijk. En dat is dan één aspect, dan heb ik het nog niet over gehandicapten of bejaarden. Wat voor nobele ziel moet je niet zijn om elke dag opnieuw mensen hun billen te schoonmaken ? Zij geven mensen hun waardigheid terug, dat vind ik zo prachtig! We worden allemaal oud, we worden allemaal wel eens ziek en dan pas weten we hoe belangrijk dat is."
"Continu, vierentwintig uur per dag communiceert de kosmos met ons. Volgens mij is alles wat er gebeurt in je bestaan een teken. Het feit dat ik jou nu ontmoet, heeft -behalve dat dat leuk is- vast nog een andere betekenis. In een hoger kosmisch plan is dat zo bedoeld dat wij hier nu met elkaar een gesprek hebben. Ik zou het nu niet weten, maar misschien over drie jaar, als ik ergens in de auto stap bij Haarlem en dat jij langs komt rijden of omgekeerd. De kosmos heeft een geniaal plan, waarbij alle lijntjes tot in de kleinste details betekenis hebben. Maar dan wel de betekenis die jij daaraan wilt geven. Elke seconde van je bestaan, heb je twee mogelijkheden van: ga je links of rechts. Ga je links, dan heeft dat een soort van domino-effect, waardoor dat een totaal ander eindresultaat zou hebben dan wanneer je rechts af zou zijn gegaan.
"Volgens mij weet iedereen dat. We hebben allemaal een feilloos instinct, waarbij we binnen een nanoseconde weten: 'Dit is goed voor mij of dit is niet goed voor mij' en dat is een instinct waar wij dikwijls op moeten vertrouwen. Of wat we uitgeschakeld hebben of wat we niet serieus nemen, maar bij alles weet je of het klopt of niet. Dan maakt het niet zo uit als je iets doet waarvan je denkt: 'Dit klopt niet, maar ik doe het toch.' Want daarvoor zijn we ook mensen, we zijn hier ook om op onze bek te gaan en fouten te maken en vaak leren we daar ook heel veel van. Maar we hebben volgens mij niet het alibi: 'Ik heb het niet geweten.' Ik kan niet denken: 'Goh, ik ben het slachtoffer van deze situatie of het is me overkomen.' Ik ben altijd, voor alles wat mij is overkomen, mede verantwoordelijk geweest. Van de mooie en grootse dingen, maar ook van de ellende en de shit. Ik denk dat iedereen dat in principe wel heeft."
"Dat is het probleem van elk modern gezin tegenwoordig. Vroeger was dat een stuk conservatiever en in die zin rustiger geregeld. Dat is nu gelukkig totaal anders, maar dat brengt een hoop organisatie met zich voort. Ik vind dat Christine niets in het huishouden hoeft te doen. Ik heb altijd zoiets gehad van: Ik ben niet verliefd op jou geworden omdat je zo goed kan poetsen, maar om wie jij bent en hoe jij doet. Ik wil jou maximaal dat zien doen, waarvan ik zie dat je daar ook het gelukkigste van wordt. Zij neemt wel meer op haar schouders dan ik. Zij is moeder en zorgzaam. Klinkt tegenwoordig bijna een taboe, omdat je zonodig geemancipeerd moet zijn. Terwijl dat verzorgende ook in de natuur van de vrouw zit. Doe de dingen die je leuk vindt en probeer een oplossing te vinden voor de dingen die je minder leuk vindt."
"Instinctief en dat geldt voor elke ouder denk ik, is mijn diepste angst dat er iets met onze dochter gebeurd. Dat is iets waarvan ik niet weet of ik dat zou overleven, of hoe ik dat zou moeten delen. Toch hoor je voortdurend dat er van dat soort dingen gebeuren. Hier om de hoek woont een mevrouw die haar kindje verloren heeft. Daar kan je alleen maar heel veel respect voor hebben. Hoe zij zich daarin handhaaft in het leven, zelfs probeert de zegening daarin te zien en dat lijden probeert te transformeren tot iets moois. Dat zijn natuurlijk dingen waarvan je pas weet hoe je daar zelf mee omgaat als het zo ver is.
En verder is het nogal oppervlakkig, zoals nu met het boek. Wij hebben er voor gekozen om fulltime te schrijven, fulltime onze droom te leven. Terwijl het natuurlijk niet evident is om van boeken te leven. Dat is heel hard werken en dan ben je iedere keer aan de goden overgeleverd of het boek zijn publiek vindt of niet.Tegelijkertijd denk ik dat het gaat lukken, het is een soort van innerlijke overtuiging. Ik probeer die angst niet weg te drukken, maar wel het besef hoe verantwoordelijk je voor je eigen werkelijkheid bent. Die creëer je zelf en daardoor kan je elke dag opnieuw beginnen en krijg je elke dag nieuwe kansen. Natuurlijk ga je af en toe op je bek of zit het soms tegen, maar het is de kunst om jezelf weer uit te dagen. Om dat kleine lijden- net als het grote lijden-, te transformeren tot een geschenk, een zegening en jezelf weer uit te dagen en voort te gaan. Dat is denk ik ook waar veel dromen stranden. Er is niemand die gelijk wat bereikt in het leven, die niet honderdduizend keer op z'n bek is gegaan. De mensen die uiteindelijk ergens gekomen zijn, zijn allemaal mensen die elke keer weer opnieuw de moed hebben gehad om op te staan. Hun verlies te aanvaarden en met nieuwe kracht er tegen aan gaan. Dat vind ik ook het ontroerende aan de mens."
"Ik ben, op vraag van de Happinez, met een Sjamaan door de jungle getrokken. Het was hard, je wordt er ontzettend op jezelf teruggeworpen en dan pas merk je hoe gehecht je bent aan een lekker warm bad en aan luxe. De man waar ik dat mee deed was een Belg, die bewust had gekozen om indiaan te worden. Hij heeft dus dit leven achter zich gelaten en is daar opnieuw begonnen. Daar heb ik veel bewondering en respect voor, maar het zou niet mijn keuze zijn. Wat ik heel mooi vond, is dat je merkt dat die sjamanistische wijsheid parallel loopt met de Kabbala. Het is een andere cultuur met andere gebruiken, woorden en symbolieken, maar vertelt precies hetzelfde. Het is een universele wijsheid en als je dan in de jungle van Ecuador daar achter komt, terwijl je onder een prachtige boom met zo'n oude indiaan zit te filosoferen, dan is dat wel heel ontroerend."
"Precies, religies zijn allemaal 'jassen', die een vormpje zijn om iets diepers te vertellen. In essentie komen al die stromingen op hetzelfde neer. Alleen voelt de ene ziel zich meer aangesproken tot dat Kabbala 'jasje' en de andere ziel meer tot dat Boeddhistische 'jasje' of het Sjamanisme. De werkelijke levenswetten gelden overal."
De Geheime Newton is inmiddels -al twee weken na verschijnen- aan een tweede druk toe. Geert's boek De Kabbalist gaat de vijftiende herdruk in.
www.geertkimpen.com
www.dekabbalist.nl